Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Bork Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Duo Reges: constructio interrete. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.

Restatis igitur vos;: Hic ego: Etsi facit hic quidem, inquam, Piso, ut vides, ea, quae praecipis, tamen mihi grata hortatio tua est.
Quid de Pythagora?: At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
Aliter autem vobis placet.: Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Bork: Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.
Qui convenit?: Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.

Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.
Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.
Possumusne hic scire qualis sit, nisi contulerimus inter nos, cum finem bonorum dixerimus, quid finis, quid etiam sit ipsum bonum?

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Ne discipulum abducam, times. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Efficiens dici potest. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.
Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Scripsit enim et multis saepe verbis et breviter arteque in
eo libro, quem modo nominavi, mortem nihil ad nos pertinere.

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret
voluptatibus.

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Cave putes quicquam esse verius. In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Et quod est munus, quod opus sapientiae? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Qualem igitur hominem natura inchoavit?

Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;