Iam in altera philosophiae parte.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Duo Reges: constructio interrete. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quod vestri non item. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. At hoc in eo M. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Quid dubitas igitur, inquam, summo bono a te ita constituto, ut id totum in non dolendo sit, id tenere unum, id tueri, id defendere?

Ita prorsus, inquam;
Is es profecto tu.
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. At iam decimum annum in spelunca iacet. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Bork: Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Bork: Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur.
Bork: Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent. Id mihi magnum videtur. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Minime vero, inquit ille, consentit. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere
destiterit, non erit;

Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse
eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.